Witam. Właśnie odebrałam wyniki potrzebne do badań okresowych i niestety chyba nie są najlepsze ;( Wyniki krwi : leukocyty 2.4 tys MPV 8,9 prosze o interpretacje wyników Dział: Forum . MORFOLOGIA KRWI: LEUKOCYTY 3.25 ERYTROCYTY 5.78 HEMOGLOBINA 16.4 HEMATOKRYT 48.5 MCV 83.9 MCH 28.4 MCHC 33.8 RDW 12.9 PLYTKI KRWI 271 MPV 11.3

Od jakiegoś czasu mam problemy z bólem brzucha. Badania już miałam przeróżne. Z tego powodu też mam dość czesto robioną morfologię krwi. Od lutego tamtego roku,mialam 4 takie badania. Ja oczywiście się nie znam,na tym ale zwróciłam uwagę na wskaźnik płytek krwi. W tamtym roku miałam jeszcze ponad 200,później spadły do 177 były już jesienią. A w ostatnich badaniach jest ich juz tylko 153 gdzie norma jest od (150-400). MPV mam delikatnie podwyższone i białko całkowite 5,9 ,minimalnie obniżone. Wiem,że wszystko jest w granicach normy i nie ma czym się martwić, ale skoro te płytki w przeciagu roku z ponad 200 spadły, że ledwie mieszczą się w granicy normy,może to jakiś sygnał od organizmu. Szczególnie,że po większym wysiłku w ciagu dnia mam wieczorem krwawienia z nosa. I bardzo latwo robią mi się siniaki. Proszę o odpowiedz. Witammoj pies chorował na babeszjozę i teraz doszła jeszcze autoagresja. Cały czas ma złe wyniki i ciągle spadają płytki. Badania krwi ma robione średnio co 2 dni. Oprócz weekendów. W piątek były następujące: wbc 19, 6 rbc 4. 36 hgb 11. 3 hct 33, 0 plt 26 wczoraj ponownie miała robione badania i wyniki są następujące: wbc 10. 7 rbc 4. 50 hgb 11. 3 hct 33. 3 plt 17 tydziń

Widok (10 lat temu) 17 listopada 2011 o 16:36 Dziewczny byłam dzisiaj u mojej pediatry, odebrałam wyniki badań i okazuje się że Amelka ma za mało płytek krwi a mianowicie 52. Badania robiłam w Invicta (pobierali jej z palca) Dostałam skierowanie do szpitala. Jutro jadę z rana na Polanki. Wcześniej miała jakąś wysypkę (a szczepiona była przeciwko różyczce, śwince i odrze) Może któraś miała podobną sytuację? Co to może oznaczać? Strasznie się boję. 0 0 (10 lat temu) 17 listopada 2011 o 16:41 Ania, to może oznaczać zarówno bardzo złe rzeczy, jak i zupełnie błahe. Kilka lat temu mieliśmy w rodzinie identyczny przypadek, różniste badania długo trwały, ale nasz małopłytkowiec jest zdrowy. Wiem, że mogę sobie tylko gadać "nie martw się", ale taka i prawda. W szpitalu się Wami zajmą, może nigdy nie będziesz miała powodu do zmartwienia. 0 0 (10 lat temu) 17 listopada 2011 o 19:51 Na Polankach przede wszystkim zrobią Małej powtórne badania. I jest możliwe, że płytki wyjdą zupełnie inaczej. To jest taki parametr,który "dosyć ciężko się mierzy" tak się wyraziła nasza hematolog i mogą być błędne wyniki (nie wiem,jak jest z jakością badań w Invikcie,ale mojemu młodszemu niedawno źle oznaczyli w Akademii;a też się strachu najadłam). Oby rano się okazało,że to tylko błąd w oznaczeniu. Trzymam za to kciuki :-) No,ale jeśli nie będzie tak różowo,to musisz się liczyć z dalszą obserwacją i diagnostyką w z Wojtkiem spędziłam na Polankach 5 dni w kwietniu z powodu ostrej małopłytkowości (jak trafiliśmy to miał 20tys płytek).Powód:jego organizm źle rozpoznał rotawirusa i zamiast niszczyć go,zaczął niszczyć własne płytki prostu błąd. Od tej pory nie miał już więcej obniżonych płytek (no poza tymi właśnie błędnymi wynikami) Więc pewnie jest zagrożenie,że jeśli twoja córcia była niedawno szczepiona,do tego miała jakąś wysypkę,to zaszło coś podobnego jak u nas. Mam nadzieję,że jednak jutro dostaniecie dobre wieści. Napisz,jak będziesz 0 0 (10 lat temu) 17 listopada 2011 o 19:54 My tez mielismy bardzo zle wyniki. Trawilismy do szpitala. Okazało sie ze to po szczepieniu. Moje córcie Patrycja, Paulina (2000) Kinga (2010) 0 1 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 14:15 Masakra z tą szczepionką:( Na szczęście okazało się, że to reakcja po szczepienna. Płytek nam przybyło (121) Ale co się najadłam strachu to szok, wczoraj cały dzień ryczałam, bo bałam się, że to może być coś groźnego. Następnym razem będę się domagać powtórzenia badań, bo też ta lekarka jakaś dziwna, widziała że badania robiłam we Wtorek a byłam u niej w Czwartek i powinna skierować jeszcze raz na morfologię. 0 0 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 15:04 no to super,że tak ładnie wam rosną; dla swojego spokoju może co jakiś czas powinnaś jej robić badania, ma jakąś infekcję,bo może mieć skłonności do małopłytkowości. A z drugiej strony troszkę mnie podłamałaś,tym,że to jednak reakcja poszczepienna:( mój Wojtek ma odroczone to szczepienie odra,świnka,różyczka do kwietnia 2012 (właśnie po leczeniu przeciwcialami ostrej małopłytkowości);już się martwię,czy nie pojawią się i u niego takie powikłania :( 0 2 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 16:41 dziewczyny napiszcie po jakim czasie od szczepienia dzieciaki miały robione badania 0 1 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 16:53 Nam złe wyniki sie utrzymywały przeszło miesiąc czasu. U nas wychodziła neutropenia. Moje córcie Patrycja, Paulina (2000) Kinga (2010) 0 0 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 19:29 3,11 było szczepienie a pierwsza morfologia 15,11 Dodam, że ta wysypka wyszła jej 12,11 rano razem z gorączką. 1 0 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 19:41 beata i to też po tej szczepionce na odrę? kurcze,u nas w czasie rota miał małopłytkowość,a zaraz później neutropenię... ale tego już nie leczyliśmy,samo się wyrównało,ale też po kilku miesiącach; w sumie cały czas jest trochę poniżej normy,ale niedużo,hematolog twierdzi,że jest ok... do kwietnia mamy jeszcze trochę czasu, ale teraz przypada nam szczepienie 6w1(które możemy zrobić). Powinnam już się z nim zgłosić,ale jakoś tak to odkładam,bo akurat mu zęby idą,ma katar,więc nie będę ryzykować. Immunolog zaleciła nam rano przed szczepieniem zrobić badanie krwi,żeby na 100% był "w formie",ale chyba dla pewności przebadam go też parę dni po szczepieniu. oby było ok. zdrówka dla dzieciaków życzę 0 0 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 20:51 tak po tym szczepieniu U nas wychodzi ze Kinia nie ma wogole odpornosci po szczepieniu. Wogole zawsze nam choruje po szczepieniu. Moje córcie Patrycja, Paulina (2000) Kinga (2010) 0 0 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 21:00 no to teraz zastanawiam się czy ją iść szczepić na te odry i reszte 0 0 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 21:08 My również mieliśmy problem z niską ilościa płytek. Jezdzilam specjalnie do gdyni na badanie krwi, tzn w gdyni plytki licza recznie a wszedzie obi to maszyna. Okazalo sie ze niska zawartosc plytek u mojego synka byla spowodowana alergia. W momencie zmiany mleka i gdy alergia odeszla, powtorzylismy badanie i krwinki wrocily do normy usiadł, i wytrwale czekał... 0 0 ~calineczkao2 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 21:10 my zrezygnowaliśmy z tej szczepionki, trochę się dowiadywałam i słyszałam ze sprawdzonych źródeł, że ta szczepionka uczula dzieci i więcej po niej kłopotów niż korzyści. mam nadzieję, że to dobra decyzja, ale zamierzamy selektywnie podchodzić do kolejnych, tylko najistotniejsze...polecam popytać się z sanepidzie i trochę poczytać o tych "cudownych" szczepionkach dla naszych bezbronnych maluchów...warto wiedzieć, co im aplikujemy, a nie zawsze droga szczepionka to dobra szczepionka. 1 0 ~calineczkao2 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 21:12 ...oczywiście droga mam na myśli te wszystkie nadprogramowe, dodatkowe. 0 0 (10 lat temu) 18 listopada 2011 o 22:20 Gdybym wiedziała, że ta szczepionka takiego bałaganu jej narobi w życiu bym jej nie zaszczepiła, no ale kto to wie. Wiadomo, że każde dziecko reaguje inaczej. Ja żadnych nadprogramowych, dodatkowych czy jak kto woli -nie biorę. 1 1 do góry

U noworodków za prawidłowe uznaje się poziomy leukocytów sięgające nawet 34 x 109/litr, niemowlęta mogą mieć poziomy białych krwinek sięgające 14 x 109/litr. Natomiast u starszych dzieci norma leukocytów jest już zbliżona do tej, która obowiązuje dla osób dorosłych. ^{Funkcje płytek krwi w organizmieMałopłytkowość krwi – przyczynyObjawy małopłytkowości krwiDiagnostyka małopłytkowości krwiLeczenie małopłytkowości krwi – niski poziom płytek krwi jak podnieść?Jak znormalizować poziom płytek krwi? Stan chorobowy, w którym następuje spadek liczby płytek we krwi, może być niebezpieczny dla zdrowia i życia. Płytki krwi są bezbarwnymi komórkami krwi odpowiedzialnymi za naprawę uszkodzonych naczyń krwionośnych i odgrywają ważną rolę w procesie krzepnięcia krwi. Niski poziom płytek krwi ma negatywny wpływ na zdrowie człowieka i może zagrozić pojawieniem się poważnych chorób. Funkcje płytek krwi w organizmie W praktyce wszystko dzieje się w następujący sposób: gdy tylko łamie się integralność skóry lub pęka tkanka wewnątrz organizmu, masa płytek w jednej chwili dociera do miejsca defektu, zaczyna aktywnie dzielić się, mnożyć i przylegać do siebie. W wyniku tego powstaje gęsty film, który zapobiega utracie krwi. Oprócz głównego zadania te płaskie komórki pełnią następujące funkcje: Wsparcie naturalnej struktury naczyń krwionośnych, ich odżywianie i kurczenie się Transport enzymów i serotoniny Wsparcie obrony ciała Odzyskiwanie utraconej krwi Usuwanie zniszczonych wirusów i przeciwciał z organizmu. Normalny wskaźnik stężenia komórek odpowiedzialnych za krzepnięcie krwi nie ma stabilnej wartości. Różni się w zależności od wieku osoby, stanu zdrowia, płci i innych okoliczności. fot. Mało płytek krwi – jakie mogą być potencjalne przyczyny ? Małopłytkowość krwi – przyczyny Powodem zdiagnozowania płytek krwi poniżej normy jest zwiększone zniszczenie płytek krwi lub zmniejszenie liczby ich powstawania. Proces niszczenia płytek krwi jest charakterystyczny dla takich chorób, jak: reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, zakrzepowa i idiopatyczna plamica małopłytkowa. Mało płytek krwi obserwuje się w wirusowych chorobach zakaźnych, onkologicznych chorobach krwi, niedoborach witamin, alkoholizmie i chemioterapii. Częstą przyczyną obniżania liczby krwinek są niektóre leki. Również małopłytkowość krwi może być obserwowana w zapaleniu wątroby, marskości, uszkodzeniu szpiku kostnego, nadczynności tarczycy, niedoczynności tarczycy, niektórych typach białaczki, niedokrwistości megaloblastycznej, i innych chorobach. W przypadku niskich płytek krwi naczynia tracą elastyczność i stają się kruche. Na niski poziom płytek może wpływać krwawienia z nosa, krwawienie z dziąseł, przedłużające się miesiączki, drobne nacięcia skóry lub wyrwany ząb. Aby zdiagnozować chorobę, która spowodowała małopłytkowość krwi, najczęściej lekarz zlecania badanie krwi. Płytki krwi poniżej normy mogą być leczone środkami farmakologicznymi, może to być również transfuzja płytek krwi. Objawy małopłytkowości krwi Ogólny stan osoby, gdy płytkie krwi są niskie nie ulega zmianie, dlatego proces ten często przebiega niezauważony. Jednak specyficzne objawy, które mogą świadczyć że jest mało płytek krwi to: Częste krwawienia z nosa Krwawienie z dziąseł Tendencja do powstawania siniaków W badaniach pojawia się za mało leukocytów Specyficzna wysypka na ciele w postaci małych kropek Krew w kale Krew w moczu Ciężki przebieg miesiączki u kobiet Przy usuwaniu zębów i innych procedurach medycznych, trudno jest zatrzymać krwawienie. fot. Czy jest jakiś sposób, aby podnieść niski poziom płytek krwi ? Płytki krwi nie żyją długo około 7-10 dni i są stale aktualizowane. Ich poziom wskazuje intensywność tworzenia się krwi w organizmie. Normalne stężenie płytek krwi u zdrowej osoby wynosi 150 000–300 000 komórek na mikrolitr (lub 150–300 × 103 komórek / µl). Płytki krwi poniżej normy mogą wskazywać na stan chorobowy. Poza niskimi płytkami krwi mogą być również diagnozowane obniżone leukocyty. Diagnostyka małopłytkowości krwi Najbardziej dokładną metodą diagnozowania przyczyn płytek krwi poniżej normy jest badanie krwi, które daje wyobrażenie o ilościowej liczbie płytek krwi. W celu ustalenia przyczyn małopłytkowości lekarz zleca wykonanie następujące testów: Testy na obecność przeciwciał we krwi Testy na określenie czasu krzepnięcia krwi Testy genetyczne: identyfikacja mutacji w przypadkach podejrzenia dziedzicznej małopłytkowości Elektrokardiogram Rezonans magnetyczny Diagnostyka ultrasonograficzna: badanie gęstości narządów wewnętrznych, w tym przypadku śledziony i wątroby, a także wykrywanie guzów Metody badania endoskopowego Badanie rentgenowskie. Leczenie małopłytkowości krwi – niski poziom płytek krwi jak podnieść? W przypadku, gdy wykryto płytki krwi poniżej normy chory może zostać poddany przetaczaniu płytek krwi dawcy. W zależności od przyczyn małopłytkowości krwi wybierana jest taktyka leczenia. W przypadku zaburzeń autoimmunologicznych stosowany są kortykosteroidy. W przypadku niskich płytek krwi z powodu niedoborem witaminy B, terapia może odbywać się za pomocą kwasu foliowego, co będzie miało na celu normalizację ich poziomu. Zdarza się, że niskie płytki krwi występują przy obniżonych leukocytach w chorobie leukopenia. fot. Co zrobić, kiedy płytki krwi są poniżej normy ? Jak znormalizować poziom płytek krwi? Niski poziom płytek krwi jak podnieść? Aby znormalizować ich liczbę należy najpierw wyeliminować przyczyny odchyleń. W okresie rekonwalescencji niepożądany stres fizyczny, emocjonalny i psychiczny. Aby podnieść niski poziom płytek krwi, należy przestrzegać szeregu zaleceń: Prawidłowe odżywianie. Konieczne jest wykluczenie z diety pikantnych potraw, marynat, alkoholu, ogórków, czerwonych winogron, żurawin. A zamiast nich dodać jabłka, paprykę, marchewkę, zielone winogrona, seler, borówki. Ponadto zaleca się spożywanie wątroby, świeżych ryb, migdałów, orzeszków ziemnych, kapusty, gryki, mięsa, zieleni, bananów. Spożywanie pokarmów zawierających kwasy Omega 3: owoce morza, olej lniany, brokuły, szpinak, jaja kurze, fasolę. Po zdiagnozowaniu niskiego poziomu płytek krwi, lekarz może zalecić przyjmowanie środków farmaceutycznych. Należy również wykluczyć leki zmniejszające poziom płytek krwi, w tym antybiotyki i leki przeciwdepresyjne. Rozpocząć przyjmowanie witamin: A, B12 i C. Dla osób z płytkami krwi poniżej normy ważny jest zdrowy styl życia: konieczne jest zrezygnowanie ze złych nawyków, normalizacja snu i odpoczynku. Lekarz może zabronić uprawiania sportów aktywnych, w których istnieje duże prawdopodobieństwo kontuzji. Leczenie małopłytkowości krwi ustalane jest w zależności od tego, jak bardzo zmieniła się liczba krwinek.} 13,260 odpowiedzi. 490,928 wyświetleń. KasiaFy. Wrzesień 8, 2023 o 11:10. Wczoraj okazało się, że mam poniżej normy płytki krwi, a co za tym idzie obniżoną krzepliwość. Nie jest to jakiś bardzo zły wynik -131 przy normie od 140 i lekarz mnie pociesza, że już raczej do porodu nie powinien ten wynik spaść jakoś drastycznie

Płytki krwi zwane trombocytami są morfotycznym składnikiem krwi i biorą udział w jej krzepnięciu. Patologicznym stanem, który musi być skonsultowany z lekarzem jest zarówno nadpłytkowość, jak i małopłytkowość. Zobacz czym grozi niski poziom płytek krwi, a czym zbyt wysoki. Co to są płytki krwi? Na krew człowieka składają się przede wszystkim: leukocyty – krwinki białe, erytrocyty – krwinki czerwone, płytki krwi (in. trombocyty). Gdzie powstają trombocyty? Te najmniejsze we krwi komórki produkowane są w czerwonym szpiku kostnym, skąd z prądem krwi płyną mimowolnie do śledziony (nie mają własnego jądra, więc są pozbawione możliwości ruchu). W śledzionie są magazynowane i po czasie ulegają zniszczeniu. Każda płytka żyje od 8 do 10 dni. Są spłaszczone i mają dyskowatą budowę. Płytki krwi nie są w pełni funkcjonalnymi odrębnie komórkami, a jedynie ich fragmentami, jednak pełnią w organizmie niezwykle ważną rolę. Za co odpowiadają płytki krwi? Najważniejsza funkcja płytek krwi polega na regulowaniu procesu krzepnięcia krwi i hamowaniu wszelkich krwawień, są odpowiedzialne na skurcze naczyń krwionośnych. Trombocyty biorą także udział w inicjowaniu procesów miażdżycowych oraz wzroście komórek mięśni gładkich. Normy płytek krwi W morfologii krwi oznacza się właśnie poziom płytek krwi, oznaczany skrótem PLT (od ang. platelets). U zdrowych pacjentów dorosłych średnia liczba płytek krwi na mikrolitr krwi wynosi 237 tys. u mężczyzn i 266 tys. u kobiet. Przyjmuje się jednak, że norma płytek krwi mieści się w granicach 150 000–400 000 /µl. Należy również pamiętać, że normy te mogą nieznacznie się różnić pomiędzy wykonującymi test laboratoriami. Wynika to z faktu, że norma laboratoryjna jest pojęciem statystycznym, obliczanym na podstawie wyników pacjentów, którzy w danym czasie przebadali się w konkretnej placówce. Ilość płytek krwi wiele mówi o stanie zdrowia człowieka, dlatego określana jest w podstawowych badaniach. Każdy wynik odbiegający od normy musi być skonsultowany z lekarzem, ponieważ zarówno zbyt mała ilość płytek krwi, jak i zbyt wysoka świadczą o pewnych dysfunkcjach organizmu. Niskie płytki krwi Ilość poszczególnych składowych krwi często zmienia się, kiedy w organizmie toczy się jakiś proces chorobowy. Niski poziom płytek krwi nazywany jest trombocytopenią, a jej objawy są dość charakterystyczne. Kłopoty z nadmiernym krwawieniem, zasinieniem i krzepnięciem mogą oznaczać, że jest mało płytek krwi. Z jednej strony produkcja trombocytów może być niewystarczająca, z drugiej – płytki mogą być nadmiernie niszczone w krwiobiegu, śledzionie czy wątrobie (np. przez toksyny bakteryjne). Czy istnieje zależność niski poziom płytek krwi a samopoczucie ogólne? Wiele zależy od przyczyny jego spadku oraz jej stopnia zaawansowania. Niedobory płytek krwi występują przy: anemii, niedoborach kwasu foliowego, niedoborach witaminy B12, białaczce, marskości wątroby, zapaleniu szpiku kostnego, niektórych chorobach autoimmunologicznych, chorobach zakaźnych (odra, mononukleoza), przyjmowaniu leków wykorzystywanych w chemioterapii, nadużywaniu leków przeciwbólowych, terapii antybiotykami. Gdy wyniki badań są bardzo złe, a płytek skrajnie mało, może okazać się konieczna transfuzja krwi lub samych płytek. Niskie płytki krwi u dziecka dają podobne objawy, jak u pacjentów dorosłych. Są to przede wszystkim krwawienia podskórne, krwawienia z nosa, krwawiące dziąsła, tendencja do zasinień itd. Podwyższone płytki krwi Nadpłytkowość (zwana również trombocytozą) nie daje już tak charakterystycznych objawów zewnętrznych. O wysokich płytkach krwi mogą świadczyć bóle głowy, problemy ze wzrokiem i słuchem, a także mrowienie lub pieczenie na stopach i rękach, gdzie skóra bywa ciepła i zaczerwieniona. Czasami płytki krwi powyżej normy nie dają żadnych objawów, a stan ujawnia się dopiero przypadkowo, podczas rutynowych badań. Zwiększona ilość trombocytów może występować u pacjentów z powodów fizjologicznych, ale nie wolno tego lekceważyć, bo podwyższone płytki krwi mogą prowadzić do powstawania groźnych dla życia zakrzepów i zatorów. Za dużo płytek krwi może być również oznaką: nadpłytkowości samoistnej, czerwienicy prawdziwej, anemii, białaczki, licznych infekcji i stanów zapalnych, uszkodzenia tkanek, niedoborów żelaza, nadużywania sterydów. Podwyższone płytki krwi u dziecka dają podobne objawy, jak u osób dorosłych. Nadpłytkowość może mieć charakter pierwotny (wynika wówczas z zaburzeń funkcji szpiku) lub wtórny, gdy nadmierna produkcja płytek wiąże się np. z procesem chorobowym, urazem czy zabiegiem operacyjnym. Anizocytoza płytek krwi W morfologii określa się nie tylko stężenie trombocytów, ale również PDW, czyli wskaźnik anizocytozy płytek krwi. Co oznacza ten termin? Anizocytoza płytek to ich zróżnicowanie pod względem wielkości. Występowanie większych i mniejszych trombocytów jest zjawiskiem normalnym, wątpliwości pojawiają się, gdy różnice te są zbyt duże. Co znaczy podwyższone PDW? To tylko, że znajdujące się we krwi płytki różnią się wielkością, nie jest powodem do niepokoju i zwykle nie ma znaczenia diagnostycznego. Dopiero, gdy wszystkie parametry dotyczące trombocytów odbiegają od normy, podejrzewa się zaistniałe nieprawidłowości. Warto więc pamiętać, że interpretacji wyników badań – również anizocytozy trombocytów – powinien zawsze dokonywać lekarz. Testy laboratoryjne rzadko wykonywane są pojedynczo, ponieważ dopiero komplet wyników badań daje lekarzowi obraz stanu pacjenta. Płytki krwi w ciąży Ciąża to czas, kiedy w organizmie kobiety zachodzą liczne zmiany, a rozmaite określane z badaniach parametry rosną lub się zmniejszają. Podobnie jest ze stężeniem płytek krwi. Niskie płytki krwi w ciąży diagnozowane są u wielu pacjentek, co nie zawsze spowodowane jest problemami zdrowotnymi. Wiele zależy od poziomu spadku płytek krwi w ciąży, dlatego zawsze wyniki badań należy okazać lekarzowi prowadzącemu. Zdecyduje on, czy spadek ma charakter fizjologiczny, czy świadczy o stanie chorobowym. Normy płytek krwi w ciąży są nieco inne niż dla pozostałych dorosłych pacjentów. W czasie prawidłowo przebiegającej ciąży, w jej drugiej połowie (przeważnie w III trymestrze) następuje fizjologiczny spadek ilości trombocytów aż o 10-20%. Jak podnieść płytki krwi w ciąży, kiedy ich poziom jest niski? Do zwiększenia ilości trombocytów przyczyniają się niektóre mikroelementy, zatem czasami wystarczy wspomóc organizm odpowiednią dietą. Ciąża jest jednak czasem, w którym szczególnie należy uważać na spożywane produkty. O sposoby na podniesienie płytek najlepiej więc zapytać lekarza prowadzącego. Być może zaleci od właściwą dietę lub suplementację witamin. Co jeść, aby wzrosły płytki krwi? Jeśli badania wskazują na małopłytkowość, zawsze należy skonsultować się z lekarzem, by zalecił on odpowiednie postępowanie. Niemniej jednak leczenie zawsze warto wspomóc odpowiednią dietą. Co jeść, aby podnieść płytki krwi? Do produkcji trombocytów niezbędne są w organizmie: kwas foliowy – wspiera produkcję komórek krwi, jego bogatym źródłem są rośliny strączkowe, szpinak, buraki, brukselka, drożdże, kasza gryczana czy mięso, witaminy B12 – jej źródłem są jedynie produkty pochodzenia zwierzęcego – mięso wołowe i wieprzowe (głównie podroby, np. wątróbka), jaja, ryby, produkty mleczne, witaminy C – aby zwiększyć jej podaż, należy spożywać duże ilości surowych warzyw i owoców (np. cytrusów, malin, kiwi), witaminy D – wchłania się przede wszystkim z promieni słonecznych, jej źródłami też są tłuste ryby i jaja, witaminy K – zwarta przede wszystkim w zielonych warzywach, żelazo – produkty bogate w żelazo poprawiają morfologię, w tym – płytki krwi, sok z buraków jest jednym z bogatych źródeł żelaza, kwas omega-3 – aby zwiększyć ich spożycie, warto jeść tłuste ryby i używać oleju lnianego, chlorofil. Nie tylko istotne jest to, co jeść na małopłytkowość, ale też, jak przygotowywać posiłki. Należy to robić tak, aby tracić jak najmniej dobroczynnych substancji zawartych w naturalnych produktach, czyli – gotować na parzę, skracać do minimum obróbkę termiczną itd. Domowe sposoby na podwyższenie płytek krwi Jak podnieść płytki krwi naturalnymi, domowymi sposobami? Na skład krwi w dużym stopniu wpływa codzienna dieta, ponieważ to głównie z niej organizm czerpie potrzebne mu do prawidłowego funkcjonowania wartości odżywcze. Jeśli posiłki bogate są w witaminy i minerały, a w organizmie nie toczy się żaden stan chorobowy, wyniki krwi powinny mieścić się w normie. Oprócz codziennego dostarczania organizmowi wymienionych wyżej mikroelementów, istotnym czynnikiem wpływającym na kondycję fizyczną jest ruch. Jak zwiększyć płytki krwi? Właśnie dbając o codzienną aktywność ruchową, ponieważ wysiłek fizyczny w naturalny sposób podnosi ich ilość. Najskuteczniejsze będzie zatem uprawianie sportów wysiłkowych i ogólnorozwojowych, jak bieganie, pływanie czy treningi aerobowe. Domowe sposoby na obniżenie płytek krwi Nadpłytkowość potwierdzona wynikami badań również powinna zawsze być konsultowana z lekarzem. Szczególnie, że trudno odpowiedzieć na pytanie, jak obniżyć płytki krwi naturalnie, domowymi sposobami. W większości przypadków konieczne jest rozpoczęcie leczenia. Znacząco podwyższona ilość trombocytów grozi przede wszystkim powstawaniem zakrzepów utrudniających swobodny przepływ krwi przez naczynia krwionośne, co w konsekwencji może przyczyniać się do niewłaściwego dotlenienia i odżywienia tkanek. O ile obniżenie płytek krwi naturalnymi metodami jest trudne, o tyle warto zadbać o dietę rozrzedzającą krew, by zmniejszyć ryzyko powstania zakrzepów. Właściwości takie wykazują niektóre rośliny i zioła, np. czosnek, chilli, imbir, kurkuma, pieprz, pokrzywa, miłorząb czy rumianek. Oddawanie płytek krwi Istnieje możliwość oddawania płytek krwi osobom, które ich potrzebują, głównie: pacjentom onkologicznym, o których na skutek chemio- lub radioterapii uszkodzeniu ulega szpik kostny produkujący trombocyty, pacjentom operowanym z powodu chorób serca, osobom po wypadkach, w urazami wielonarządowymi. Płytki do transfuzji pobiera się, łącząc krwiodawcę poprzez wkłucie do żyły ze specjalnym aparatem, który separuje komórki krwi, wyodrębnia z niej same płytki i gromadzi je. Pozostałe składniki krwi „oddawane” są krwiodawcy, natomiast pobierana jest też od niego niewielka ilość osocza stwarzającego odpowiednie środowisko dla przechowania płytek. Co ile można oddawać płytki krwi? Oddawanie krwi pełnej lub jednego z jej składników nie może odbywać się zbyt często, by zanadto nie obciążyć organizmu krwiodawcy. Krew pełną można oddawać nie częściej niż 6 razy w roku w przypadku mężczyzn i 4 razy w przypadku kobiet. Oddawanie pojedynczych składników jest mniej obciążające i można to robić częściej. Zatem jak często można oddawać płytki krwi? Tromboferaza może być wykonywana do 12 razy w roku w przerwach nie krótszych niż 4 tygodnie. Suplementy na płytki krwi Do zmniejszonej produkcji trombocytów przyczyniają się przede wszystkim niedobory takich mikroelementów jak żelazo czy witamina B12. Jeśli sama zmiana diety na bogatą w te właśnie substancje jest niewystarczająca, można rozważyć ich suplementację. Suplementy na płytki krwi zawierające odpowiednie witaminy, żelazo i kwas foliowy mają przeważnie wygodną formę tabletek lub kapsułek. Można przyjmować preparaty zawierająca wymienione mikroelementy pojedynczo, lub preparaty wielowitaminowe, będące ich mieszanką. Należy jednak pamiętać, że każdą suplementację powinno się skonsultować z lekarzem, po jego uprzedniej interpretacji wyników badań. Warto zapytać specjalistę, czy suplementacja rzeczywiście jest potrzebna, czy w danym przypadku może okazać się skuteczna, oraz w jakich dawkach przyjmować zalecane preparaty.

Szybkość mierzy się określając liczbę płytek krwi na 1 μl krwi. W przypadku kobiet norma uwzględnia 170 do 380 jednostek na 1 μl. Ponadto w różnych okresach zmienia się wskaźnik ciałek krwi. Zależy od stanu fizjologicznego kobiet, wieku, pory dnia, w którym przeprowadzono analizę. Czasami zmiana w indeksie wskazuje na ^{Małopłytkowość to zmniejszona liczba płytek krwi. Małopłytkowość stwierdza się, kiedy liczba płytek krwi we krwi obwodowej wynosi 60 lat częstość zachorowań jest podobna u obu płci. Małopłytkowość – przyczyny Przyczyny małopłytkowości mogą być różne. Małopłytkowość jest najczęściej spowodowana zmniejszeniem wytwarzania płytek w szpiku, ich nadmiernym niszczeniem we krwi (wskutek działania czynników immunologicznych lub nieimmunologicznych) lub zaburzonym zużywaniem w organizmie. Może ona wynikać z niedostatecznej produkcji płytek krwi w szpiku kostnym. Jest to stan wrodzony (rzadko, zazwyczaj ujawnia się w dzieciństwie) lub nabyty. Do przyczyn nabytego zmniejszenia produkcji płytek krwi należą: aplazja szpiku (nabyta niedokrwistość aplastyczna, nocna napadowa hemoglobinuria, nabyta wybiórcza aplazja megakariocytowa), małopłytkowość cykliczna (spadek liczby płytek krwi regularnie co 21–39 dni, najczęściej u młodych kobiet), małopłytkowości niedoborowe (niedobór witaminy B12 lub kwasu foliowego, niedokrwistość z niedoboru żelaza [rzadko], niedobór miedzi), zajęcie szpiku przez nowotwory układu krwiotwórczego i chłonnego, przerzuty nowotworowe, choroba Gauchera, gruźlica, włóknienie szpiku, zespół hemofagocytowy, uszkodzenie szpiku przez czynniki fizyczne i chemiczne (promieniowanie jonizujące, leki mielosupresyjne [uszkadzające szpik], diuretyki tiazydowe, estrogeny, alkoholizm i zatrucie alkoholem etylowym, zakażenia wirusowe). Małopłytkowość może też być wynikiem nadmiernie szybkiego usuwania płytek z krążenia, np. wskutek działania przeciwciał. Jest to tzw. małopłytkowość immunologiczna. Występuje ona wówczas, gdy organizm nie jest w stanie prawidłowo rozpoznać płytek krwi jako elementu organizmu i traktuje je jako komórki „obce”, próbując unieszkodliwić. Może również zaburzać prawidłową produkcję trombocytów w szpiku kostnym. Taki stan występuje jako rzadkie powikłanie przetoczenia krwi lub produktów krwiopochodnych, w przebiegu niektórych infekcji, w przebiegu chorób z autoagresji, u niektórych kobiet w ciąży, u pacjentów po przeszczepieniu szpiku kostnego, a także w przebiegu terapii niektórymi lekami, głównie heparyną, a także niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, niektórymi antybiotykami, solami złota i szeregiem innych leków, a także po szczepionce przeciwko SARS-CoV-2. Nieimmunologiczne przyczyny nadmiernego usuwania płytek z krwiobiegu to zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) oraz zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS). Kolejną przyczyną małopłytkowości może być zwiększony wychwyt i niszczenie płytek krwi przez nieprawidłowo funkcjonującą śledzionę, czyli tak zwany hipersplenizm. Niekiedy stwierdza się tzw. małopłytkowość rzekomą, powstającą na skutek nieprawidłowego zlepiania płytek w probówce, do której pobrano krew. W takim przypadku oznaczenie liczby płytek krwi może być fałszywie zaniżone pomimo ich prawidłowej liczby we krwi pacjenta. Aby uzyskać poprawny wynik, należy pobrać krew do probówki zawierającej specjalny odczynnik chemiczny – cytrynian sodu lub heparynę. Małopłytkowość - objawy U osób z małopłytkowością objawy skazy krwotocznej zwykle są widoczne dopiero, gdy liczba płytek spadnie poniżej 30 000/µl. U każdego pacjenta objawy mogą być inne, najczęściej nie ma prostej zależności pomiędzy liczbą płytek a nasileniem objawów. U chorych z małopłytkowością objawy mogą występować przewlekle lub napadowo. Najbardziej typowe dla małopłytkowości są: krwawienia ze skóry lub błony śluzowej, takie jak krwawienia z nosa, przedłużające się, obfite miesiączki, krwawienia z dziąseł po ekstrakcji zębów, zwiększona skłonność do występowania podbiegnięć krwawych (tzw. sińców), wybroczyny (drobne, punktowe, żywoczerwone zmiany na skórze). Często mogą wystapić krwawienia z dziąseł, dróg moczowych czy dróg rodnych u kobiet. Do rzadkich, ale ciężkich powikłań zalicza się krwawienia z przewodu pokarmowego (wymioty podbarwione krwią lub wymioty ciemną, fusowatą treścią, zmiana koloru stolca na bardzo ciemny, „smolisty”) lub wewnątrzczaszkowe (nagle występujące zaburzenia neurologiczne, jak zawroty głowy, drętwienie ciała lub kończyn, niedowłady kończyn lub twarzy, zaburzenia mowy). Co robić w przypadku wystąpienia objawów małopłytkowości? W przypadku wystąpienia objawów, które mogą wskazywać na małopłytkowość, należy zgłosić się do lekarza POZ, który zaplanuje podstawowe badania krwi. Jeżeli wykryte zostaną nieprawidłowości sugerujące zaburzenia dotyczące płytek krwi, konieczna będzie dalsza diagnostyka szpitalna w poradni hematologicznej lub na odpowiednim oddziale szpitalnym w celu ostatecznego ustalenia rozpoznania i rozpoczęcia leczenia. Jeżeli pacjent chorujący na jedną z płytkowych skaz krwotocznych zauważy u siebie nasilenie dolegliwości, powinien niezwłocznie nawiązać kontakt ze swoim lekarzem prowadzącym oraz wykonać kontrolną morfologię krwi w celu ustalenia aktualnej liczby płytek. Rozpoznanie zbyt małej liczby płytek krwi Rozpoznanie małopłytkowości ustala się na podstawie zmniejszonej liczby płytek w morofologii krwi. W ramach dalszej diagnostyki wykonuje się rozszerzone badania krwi w celu określenia przyczyn małopłytkowości i wykrycia ewentualnych powikłań. W większości przypadków konieczne jest badanie szpiku kostnego, czyli punkcja albo trepanobiopsja szpiku kostnego. Za pomocą tego badania można dokładnie ocenić, jak wygląda produkcja krwi: czy obecne są komórki odpowiedzialne za produkcję płytek krwi (megakariocyty), czy ich wygląd i funkcja są prawidłowe. Można również stwierdzić, czy obecne są nieprawidłowości mogące wstrzymywać produkcję płytek krwi. Rozpoznanie choroby opiera się na całościowej ocenie objawów klinicznych pacjenta, nieprawidłowej liczbie trombocytów obserwowanych w morfologii krwi, ewentualnych nieprawidłowościach w badaniu szpiku kostnego i trepanobiopsji. Osobno rozważa się również dodatkowe okoliczności, jak ciąża, aktualnie trwająca infekcja lub stosowanie leków mogących zaburzyć prawidłową produkcję i czynność płytek krwi. Leczenie małopłytkowości Leczenie małopłytkowości jest uzależnione od jej przyczyny, ponieważ często jest ona skutkiem innych chorób, stanów lub przyjmowanych leków. W zależności od rozpoznania leczenie można podjąć niezwłocznie lub w przypadku wystąpienia objawów klinicznych. Celem leczenia nie jest przywrócenie prawidłowej liczby płytek krwi, tylko zabezpieczenie pacjenta przed wystąpieniem istotnych krwawień. Szacuje się, że liczba płytek zapewniająca sprawne działanie układu krzepnięcia to około 30–50 000/µl. Wyższe wartości będą wymagane przed zabiegami chirurgicznymi. Postępowanie lecznicze obejmuje: wykluczenie leków mogących powodować małopłytkowość; w razie stwierdzenia małopłytkowości znacznego stopnia niezbędne może być przetoczenie koncentratu krwinek płytkowych; stosowanie leków z grupy glikokortykosteroidów, co może spowodować stopniowe zwiększenie liczby płytek do wartości zabezpieczających prawidłowe funkcjonowanie układu krzepnięcia; stosowanie dożylnego preparatu immunoglobulin (w skrócie IVIG); antybiotykoterapię w celu leczenia zakażeń mogących skutkować małopłytkowością (z wyeliminowaniem zakażenia Helicobacter pylori włącznie); stosowanie leków immunosupresyjnych jako leczenie kolejnego rzutu w razie niepowodzenia leczenia glikokortykosteroidami; u niektórych pacjentów wskazane może być usunięcie śledziony (splenektomia); w leczeniu małopłytkowości wrodzonych czasami stosuje się przeszczepienie szpiku kostnego. Małopłytkowość to często choroba przewlekła, której wyleczenie nie jest możliwe, a terapia ma na celu ograniczenie objawów choroby i zapobieganie powikłaniom. W wypadku chorób uwarunkowanych genetycznie, cechujących się ciężkim przebiegiem, skutecznym leczeniem jest stosowane czasami przeszczepienie szpiku kostnego. W przypadku, gdy zaburzenia dotyczące płytek krwi spowodowane są stosowaniem leków, ich odstawienie może skutkować powrotem do zdrowia. Podobnie małopłytkowość ciężarnych, która z reguły ustępuje po porodzie. Na ogół wskazana jest regularna kontrola morfologii krwi w celu oceny liczby płytek. Prowadzący lekarz hematolog ustala częstość wizyt kontrolnych. Co robić, aby uniknąć zachorowania na małopłytkowość? Wskazane jest unikanie leków wymienionych powyżej, a jeżeli niemożliwe jest zmniejszenie ich stosowania, należy regularnie kontrolować morfologię krwi. Wskazane jest również ograniczenie spożycia alkoholu. Małopłytkowość: znajdź hematologa w twojej okolicy} Czy należy zlecać profilaktyczne badanie krwi u dzieci (np. raz w roku)? Czy u pacjenta z głęboką niedokrwistością z niedoborem żelaza, małym stężeniem Hb i MCV, bez objawów klinicznych wystarczy rozpocząć leczenie żelazem, czy konieczne jest przetaczanie KKCz? Czy podczas ostrej infekcji można kontynuować suplementację żelaza? Forum: Oczekując na dziecko Wlasnie odebralam wyniki z krwi. Mam ponizej normy plytki krwi. minimum to 140 tys/ul, a u mnie tylko 133. Czy moge miec jakies problemy z krwawieniem i gojeniem sie po porodzie? A poród juz wkrotce. Czy w ciazy tak jest? Co mozna zrobic zeby ten poziom sie podniósl. Moze znacie jakies sposoby? Jakie u was sa te wyniki? Pozdrawiam Amik, Igorek (5lat) i Braciszek ( Edited by amik on 2005/04/06 12:48. RODZICEOczekując na dzieckoPlytki krwi Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →

Odebrałam właśnie wyniki morfologii. Niepokoją mnie wyniki: WBC (leukocyty): 7,88 (norma 4-10) - badam krew regularnie, co kilka miesięcy i wyniki zawsze wahały się od 5,4 -5,6 NEUT (neutrocyty, inny rodzaj krwinek białych): 5,26 (norma 2,5-5) Czy możecie coś więcje na ten temat powiedzieć. Śr, 11-05-2005 Forum: Zdrowie - leukocyty

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 16:31, data aktualizacji: 14:18 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 3 minuty Badanie CRP u dziecka wykonuje się, aby ustalić poziom stężenia białka C-reaktywnego. Badanie wykonuje się laboratoryjnie z pobranej wcześniej krwi dziecka. Kiedy powinno się wykonać badanie CRP u dziecka. Jaki wynik badania powinien nas zaniepokoić? Czym najczęściej jest spowodowane podwyższone stężenie CRP u dziecka? Kamil Macniak / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Co to jest CRP? CRP u dziecka - wskazania Prawidłowy wynik CRP u dziecka Przyczyny podwyższonego CRP u dziecka CRP u dziecka - cena Co to jest CRP? CRP to w rozwinięciu białko C-reaktywne, które należy do białek ostrej fazy. Białko to jest produkowane przez wątrobę w sytuacji, kiedy w organizmie występuje stan zapalny. Specjaliści informują, że poziom stężenia CRP w krwi dziecka może wzrosnąć w ciągu kilku godzin od wystąpienia infekcji. Silne infekcje, takie jak sepsa mogą spowodować, że poziom CRP wzrośnie nawet tysiąckrotnie ponad normę. Badanie poziomu CRP wprawdzie wskazuje na występujący w organizmie dziecka stan zapalny, ale nie daje odpowiedzi na to, co jest jego przyczyną. Dlatego wynik badania CRP u dziecka należy zawsze skonsultować z lekarzem pediatrą. CRP u dziecka - wskazania Wskazaniem do wykonania badania CRP u dziecka jest najczęściej wysoka gorączka, która utrzymuje się przez kilka dni. W sytuacji, kiedy lekarz nie jest w stanie potwierdzić, czy przyczyną gorączki jest infekcja bakteryjna czy wirusowa posiłkuje się wynikiem tego badania. Na podstawie wyniku może zadecydować o dalszym kierunku leczenia i ewentualnym włączeniu do kuracji antybiotyków. Badanie CRP u dziecka wykonuje się także w przypadku podejrzenia chorób nowotworowych czy autoimmunologicznych. CRP warto zbadać również po zabiegach operacyjnych, aby monitorować proces gojenia się rany. CRP u dziecka lekarz może zlecić także po to, aby sprawdzić, by zastosowany sposób leczenia infekcji jest skuteczny. Prawidłowy wynik CRP u dziecka Norma wyniku CRP u dziecka zależy od laboratorium, w którym zostało wykonane badanie. Zwykle prawidłowy wynik badania CRP u dziecka wynosi poniżej 5 mg/l. Mówi się wtedy o tzw. CRP ujemnym. U dzieci starszych stężenie CRP powinno się utrzymywać poniżej 10 mg/l. Wyższe wskazania są oznaką stanu zapalnego w organizmie i wymagają konsultacji z lekarzem. Wskaźnik CRP jest jednym z badań obecnych w pakiecie Kontrola stanu zdrowia dziecka - badania diagnostyczne oferowanym przez formę uPacjenta. Dzięki temu pakietowi dowiesz się, jak funkcjonuje organizm twojego dziecka. Przyczyny podwyższonego CRP u dziecka Najczęściej wymienianą przyczyną podwyższonego CRP u dziecka jest stan zapalny. U niemowlaków wysokie CRP może być spowodowane przedwczesnym porodem, przedwczesnym odejściem wód płodowych oraz niską punktacją w skali Apgar. Żródłem infekcji u niemowlaka może być matka lub personel medyczny. Jeżeli wynik stężenia CRP u niemowlaka w kolejnych godzinach nie obniża się, konieczne może się okazać zastosowanie antybiotyku. Interpretacja wyniku badania CRP u dziecka, w dużej mierze zależy od tego, jak bardzo została przekroczona norma: CRP u dziecka pomiędzy 20 a 40 mg/l - z dużym prawdopodobieństwem można wskazać na infekcję wirusową, CRP u dziecka między 40 a 200 mg/l - z dużym prawdopodobieństwem można wskazać na infekcję bakteryjną, CRP u dziecka między 200 a 300 mg/l - z dużym prawdopodobieństwem można wskazać na ciężkie zakażenie, wirusowe zapalenie wątroby czy zatrucie toksynami. Warto zauważyć, że w diagnostyce medycznej nie spotyka się pojęcia poniżej normy CRP u dziecka. Niskie wyniki, również te zbliżone do zera są prawidłowe i świadczą o braku stanu zapalnego w organizmie. CRP u dziecka - cena W przypadku trudności ze zdiagnozowaniem rodzaju infekcji u dziecka, lekarz może zlecić wykonanie badanie CRP na NFZ i wtedy jest ono bezpłatne. Jeżeli zdecydujemy się na wykonanie CRP u dziecka w prywatnym laboratorium, za badanie zapłacimy od kilkunastu do kilkudziesięciu złotych. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. CRP białko C-reaktywne gorączka stan zapalny dziecko układ trawienny Enzymy trawienne badania diagnostyczne badania obrazowe choroby dzieci niedobory białka Badanie CRP - normy, interpretacja wyników. Podwyższone CRP a diagnostyka chorób CRP to termin, który powszechnie stosuje się od niedawna. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu prawie nikt o nim nie słyszał, natomiast obecnie coraz częściej podczas... O czym może świadczyć podwyższone CRP? Białko C-reaktywne jest substancją wytwarzaną przez wątrobę w odpowiedzi na stan zapalny. Może on rozwijać się w organizmie w odpowiedzi na różne choroby – od... Patrycja Nadłonek Czy podwyższone CRP u noworodka jest groźne? Czy należy się obawiać podwyższonego CRP u noworodka? Z jakiego powodu u dziecka może pojawić się wysokie CRP? Czy wskazuje to na rozwój infekcji? Czy wyniki... Lek. Anna Mitschke Co oznacza podwyższone CRP w ciąży? Na co może wskazywać podwyższone CRP w ciąży? Dlaczego wynik jest podwyższony? Czy wysokie CRP może wskazywać na rozwijającą się infekcję? Czy wynik CRP to powód... Lek. Anna Mitschke Co oznacza wysokie CRP u dziecka? Na co wskazuje wysokie CRP u dziecka? Dlaczego CRP rośnie pomimo zakończonej infekcji? Czy wysoki wynik CRP wskazuje na poważniejsze problemy zdrowotne u dziecka?... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Co oznacza niskie crp? Co oznacza wskaźnik CRP? Jak należy interpretować wynik? Na co może wskazywać niskie CRP? Czy niskie CRP może mieć związek z chorobami wątroby? Na pytanie... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Co może być przyczyną wysokiego CRP? O czym świadczy wysokie CRP? Jakie mogą być przyczyny wysokiego poziomu CRP w organizmie? Czy wysokie CRP wiąże się z zaburzeniami pracy serca? Na pytanie... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Białko C-reaktywne (CRP) Białko C-reaktywne to glikoproteina należąca do grupy białek ostrej fazy. Oznacza to, że jego stężenie wzrasta w stanach zapalnych. Proces ostrej fazy jest... Jak szybko wykryć niebezpieczne choroby u dziecka? Szybkie wykrycie choroby u dziecka może być problematyczne dla rodzica. Szczególnie jest to trudne przy pierwszym dziecku, kiedy doświadczenie w tej sferze jest... Natalia Kurpiel Przyczyny, objawy i leczenie pleśniawek u dzieci Pleśniawki są infekcją jamy ustnej, która dotyczy nawet 20% ludzi na świecie. Pleśniawki zazwyczaj pojawiają się u małych dzieci i niemowląt w wyniku zakażenia... Monika Wasilonek | Onet.

^{Dlaczego spada liczba płytek krwi. Niska liczba płytek krwi może być spowodowana zmniejszoną produkcją tych komórek w szpiku kostnym lub zwiększonym zniszczeniem lub zużyciem tych komórek w organizmie z z tych przyczyn: Posiadanie pewnych chorób, takich jak niedokrwistość aplastyczna, białaczka, marskość wątroby, zespół} 12 kwietnia 2022Morfologia krwi – co oznaczają wyniki Morfologia krwi jest jednym z najczęściej zlecanych badań diagnostycznych. Ten prosty test laboratoryjny jest w stanie dostarczyć wielu istotnych informacji na temat ogólnego stanu zdrowia pacjenta, a także wykryć liczne choroby, nawet na najwcześniejszych ich etapach. Kiedy należy rozważyć przeprowadzenie morfologii krwi oraz co oznaczają parametry opisywane w wynikach tego badania? Morfologia krwi – co to jest? Morfologia krwi obwodowej to test laboratoryjny, który przeprowadzany jest z próbki krwi żylnej pacjenta. Badanie to polega na pomiarze liczebności poszczególnych składników morfotycznych obecnych we krwi oraz dodatkowym oznaczeniu specyficznych parametrów dla określonych grup krwinek. Jest to jedno z najbardziej podstawowych badań laboratoryjnych, które w wielu przypadkach zlecane jest jako pierwszy test podczas procesu diagnostycznego. Kiedy należy wykonać badanie morfologii krwi? Morfologia krwi zlecana jest podczas diagnozowania licznych chorób. Dzięki zmianom w składzie elementów morfotycznych krwi możliwe jest wykrycie chorób takich jak różnego rodzaju anemie (niedokrwistości), infekcje (ze wstępnym ustaleniem etiologii zakażenia) oraz choroby przebiegające z zaburzeniami procesu krwiotworzenia. Ze względu na często bezobjawowy charakter początkowych faz wielu chorób układu krwiotwórczego badanie morfologii krwi obwodowej zalecane jest osobom dorosłym ok. raz w roku, w celach profilaktycznych. Dzięki regularnej kontroli własnego stanu zdrowia możliwe jest wykrycie licznych schorzeń na ich wczesnych etapach, co znacząco zwiększa dostępne dla pacjenta możliwości lecznicze oraz znacząco poprawia jego rokowania. Kto powinien wykonać badanie morfologii krwi? Badanie morfologii krwi należy rozważyć także w przypadku zauważenia u siebie uogólnionych objawów wskazujących na rozwój procesu chorobowego. Do tych dolegliwości zalicza się Ogólne osłabienie,Pogorszenie koncentracji,Bladość skóry,Zwiększoną senność,Uczucie duszności podczas wysiłku fizycznego,Podwyższoną temperaturę ciała,Ból głowy,Ból gardła,Katar,Kaszel,Biegunki,Bóle mięśni i stawów. Ze względu na dużą dostępność badania morfologii krwi, jej względnie niskie koszty oraz szerokie zastosowanie test ten może zostać wykonany praktycznie w każdym przypadku podejrzenia choroby u pacjenta. Zazwyczaj badanie to nie jest jednak wykonywane samodzielnie, tylko w połączeniu z innymi, dodatkowymi testami laboratoryjnymi, jak np. oznaczenie stężenia CRP (białka C-reaktywnego), poziomu glikemii lub też poziomów określonych jonów we krwi. Każde z tych badań może wymagać innego przygotowania, z tego powodu warto skonsultować się z lekarzem przed wykonaniem tego typu testów, w celu dobrania właściwego zakresu badań diagnostycznych oraz uzyskania kompleksowych informacji na temat dodatkowych uwarunkowań związanych z tego typu badaniami. Parametry oznaczane podczas badania morfologii krwi Krew złożona jest z dwóch głównych składników – osocza oraz elementów morfotycznych. Osocze składa się w znaczącej większości z wody oraz zwieszonych w niej białek, elektrolitów oraz innych substancji. Osocze stanowi ok. 55% objętości krwi. Drugim element, który podlega badaniu podczas morfologii krwi są składniki komórkowe. Zalicza się do nich krwinki czerwone (erytrocyty), krwinki białe (leukocyty) oraz płytki krwi. Poniżej zostały opisane poszczególne parametry badanie podczas morfologii krwi. Warto pamiętać, że poszczególne laboratoria mogą posługiwać się różnymi normami dla określonych wyników, jednak zawierają się one zazwyczaj w podobnych przedziałach. Do pełnej interpretacji otrzymanych danych niezbędna jest konsultacja lekarska, które będzie uwzględniała ogólny stan zdrowia pacjenta, jego dodatkowe uwarunkowania chorobowe oraz wyniki innych badań. Erytrocyty Erytrocyty, czyli krwinki czerwone to wyspecjalizowane komórki krwi, które odpowiadają za transport tlenu z płuc do pozostałych tkanek organizmu. Tlen jest elementem niezbędnym do zachodzenia praktycznie wszystkich procesów energetycznych w ludzkim organizmie. Transport tlenu przez krwinki czerwone możliwy jest dzięki hemoglobinie. Jest to białko odpowiedzialne za wiązanie tlenu w krwince, które jednocześnie nadaje krwi czerwoną barwę. Dodatkowo krwinki czerwone przeprowadzają także transport dwutlenku węgla z komórek do płuc, skąd wydychany jest do powietrza atmosferycznego. Podczas morfologii do oceny erytrocytów wykorzystuje się tzw. parametry czerwonokrwinkowe. Zalicza się do nich: Liczbę erytrocytów (krwinek czerwonych, RBC – red blood count) Wartość ta wyrażana jest w milionach na mikrolitr (mln/μL). U mężczyzn za wartości prawidłowe uznaje się liczbę krwinek czerwonych na poziomie od 4,2 do 5,4 mln/μL, u kobiet od 3,5 do 5,2 mln/μL. Zbyt wysokie wartości liczby krwinek czerwonych najczęściej świadczą o odwodnieniu pacjenta. Dochodzi wówczas do zmniejszenia ilości wody we krwi, przez co pozornie ilość elementów morfotycznych ulega zwiększeniu. W celu weryfikacji tego zjawiska należy zestawić otrzymane wyniki wskaźnika RBC z hematokrytem oraz liczebnością pozostałych elementów morfotycznych podlegających ocenie podczas morfologii krwi. Do wzrostu liczebności krwinek czerwonych może prowadzić także stan przewlekłego niedotlenienia organizmu, na przykład u osób palących papierosy, przybywających przez dłuższy czas w obszarach położonych na znaczących wysokościach geograficznych, a także wśród osób cierpiących na określone wady serca oraz choroby płuc prowadzące do zaburzeń procesów wymiany gazowej we krwi. Rzadsze przyczyny wysokiej liczby erytrocytów to nowotwory produkujące związki zwiększające intensywność procesów hematopoezy lub leczenie z wykorzystaniem glikokortykosteroidów. Zmniejszona liczba erytrocytów nazywana jest niedokrwistością (anemią). Wyróżnia się wiele rodzajów niedokrwistości, które charakteryzują się zróżnicowanymi przyczynami. Objawy zazwyczaj są jednak dość podobne, niezależnie od przyczyny rozwoju anemii. Pacjenci ze zbyt niską liczbą erytrocytów będą doświadczać przewlekłego zmęczenia, znacznego osłabienia oraz bladości powłok skórnych i błon śluzowych. Stopień nasilenie objawów jest zależny od tego, jak duże ubytki w zakresie liczby erytrocytów prezentuje pacjenta w danym momencie. Przyczyny niedokrwistości to Niedobory składników niezbędnych do produkcji krwinek czerwonych (jak np. witamina B12, kwas foliowy lub żelazo) – ten typ niedokrwistości występuje najczęściej. Niedobory mogą wynikać zarówno z niewystarczającej podaży danej substancji w diecie pacjenta, jak i z przewlekłych chorób skutkujących zaburzonym wchłanianiem z przewodu pokarmowego lub też nadmierną utratą omawianego związku z pokrwotoczna – do rozwoju tego typu anemii dochodzi po znaczącej utracie krwi, na przykład w wyniku rozległego urazu. Organizm jest w stanie dość szybko odtworzyć objętość krwi poprzez zwiększenie ilości osocza, jednak produkcja nowych elementów morfotycznych trwa dłużej, przez co dochodzi wówczas do obniżenia się wartości hematokrytu oraz spadku ilości składników hemolityczna – niedokrwistość hemolityczna wynika ze zbyt szybkiego procesu niszczenia krwinek czerwonych. Do rozwoju tego zjawiska może dochodzić w określonych chorobach warunkowanych genetycznie oraz w przypadku chorób nowotworowych szpiku. Hematokryt (HCT) Hematokryt to wyrażony w procentach stosunek objętości krwinek czerwonych do objętości całej krwi. U mężczyzn za normę uznaje się wartości pomiędzy 40, a 54%, u kobiet – od 37 do 47%. Jest to wartość pochodna od ilości erytrocytów znajdujących się we krwi pacjenta, z tego powodu przyczyny nieprawidłowych wyników hematokrytu poniekąd pokrywają się z przyczynami zaburzeń liczebności krwinek czerwonych. Hemoglobina (Hb) Ten parametr opisuje stężenie hemoglobiny we krwi pacjenta. Wartość ta wyrażana jest najczęściej w postaci gramów na litr (g/l). U mężczyzn norma wynosi od 14 do 18 g/l, u kobiet od 12 do 16 g/l. W warunkach zdrowia hemoglobina we krwi znajduje się wyłącznie wewnątrz krwinek czerwonych. Z tego powodu zaburzenia ilości hemoglobiny posiadają przyczyny tożsame z nieprawidłowymi wynikami ilości erytrocytów. Funkcją hemoglobiny jest transport tlenu z płuc do tkanek organizmu, gdzie wykorzystywany jest do przeprowadzania licznych procesów umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Podczas tych procesów tlen przekształcany jest do dwutlenku węgla, który następnie krwinki czerwone transportują do płuc, skąd wydychany jest do atmosfery. Oznaczenie stężeń hemoglobiny uznawane jest za najbardziej skuteczne narzędzie podczas diagnozowania niedokrwistości (anemii). To właśnie na podstawie oznaczeń stężenia hemoglobiny we krwi lekarz podejmuje decyzje o konieczności rozpoczęcia u danego pacjenta leczenia. Średnie stężenie hemoglobiny w krwince (MCHC – mean corpuscular hemoglobin concentration) Wskaźnik MCHC dostarcza informacji na temat przeciętnego stężenia hemoglobiny w erytrocycie. Wartości prawidłowe są niezależne od płci i zawierają się w przedziale 32-23 g/dl. Średnia zawartość hemoglobiny w krwince (MCH – mean corpuscular hemoglobin) Średnia zawartość hemoglobiny w krwince związana jest ze wcześniej opisywanym wskaźnikiem, czyli MCHC. Parametr ten opisuje przeciętną ilość hemoglobiny w erytrocycie. Norma mieści się w przedziale od 27 do 31 pg, czyli pikogramów. Ze względu na to samo źródło obydwu parametrów przyczyny nieprawidłowości MCHC oraz MCH są ze sobą tożsame, z tego powodu zostaną opisane razem. Zbyt wysoki wynik, zarówno MCHC jak i MCH jest zjawiskiem dość rzadkim. Jedną z możliwych przyczyn tej nieprawidłowości jest rzadka choroba genetyczna – sferocytoza wrodzona. W przebiegu tego schorzenia dochodzi do zaburzeń budowy oraz objętości krwinki czerwonej, co prowadzi do zwiększenia zagęszczenia obecnej tam hemoglobiny. Spadek MCH oraz MCHC jest częstszym zjawiskiem, które związane jest z niedokrwistości, na przykład wywołaną niedoborami żelaza w diecie. Do zmniejszenia wartości tych parametrów może także dochodzić w przypadku przewodnienia organizmu oraz zwiększenia stosunku wody we krwi do jej składników morfotycznych. Średnia objętość krwinki (MCV – mean corpuscular volume) W prawidłowych warunkach średnia objętość krwinki czerwonej to od 82 do 93 fl (femtolitrów). Parametr ten jest niezwykle użyteczny w rozróżnianiu przyczyn anemii, co pozwala lekarzowi na wdrożenie właściwego leczenia, indywidualnie dobranego do zaburzeń występujących u danego pacjenta. Spadek wartości MCV świadczy o zmniejszonym rozmiarze krwinek czerwonych. Jedną z częstszych przyczyn tego zjawiska jest niedobór żelaza, który prowadzi do rozwoju anemii mikrocytarnej. W określonych zaburzeniach elektrolitowych, do rozwoju których dochodzi np. w przebiegu niewydolności nerek lub moczówki prostej także może pojawiać się zmniejszona wartość MCV uwidoczniona w wynikach morfologii krwi. Zwiększona średnia objętość krwinki pojawia się w przebiegu anemii z niedoborów witaminy B12 oraz kwasu foliowego. Tego typu niedokrwistość nazywana jest wówczas anemią makrocytarną, inaczej megaloblastyczną. Do rozwoju anemii makrocytarnej może także dojść w przypadku chorób układu pokarmowego, w szczególności dotyczących żołądka oraz jelita cienkiego. W żołądku produkowany jest czynnik wewnętrzny (IF), bez którego niemożliwe jest właściwe wchłanianie witaminy B12 w dalszych odcinkach przewodu pokarmowego. Choroby tych narządów skutkują niewystarczającą ilością przyswajanej witaminy B12, która niezbędna jest do prawidłowego zachodzenia procesów produkcji krwi. Do wzrostu wartości MCV może także dochodzić w przypadku alkoholizmu, chorób tarczycy, określonych zaburzeń elektrolitowych oraz u kobiet w ciąży. Wskaźnik zmienności objętości krwinek czerwonych (RDW – red blood cell distribution width) RDW to wskaźnik wyrażany w procentach, który wynika ze zmienności rozmiarów erytrocytów obecnych we krwi. Wynika on ze średniej objętości krwinek czerwonych oraz ilości różniących się od tej wartości erytrocytów. RDW wyrażany jest w procentach, gdzie norma wynosi od 11,5% do 14,5%. Przekroczenie górnej granicy normy nazywane jest anizocytozą i świadczy o względnie dużej zmienności rozmiarowej krwinek czerwonych danego pacjenta. Podwyższone wartości wskaźnika zmienności objętości krwinek czerwonych obserwuje się w niedokrwistościach przebiegających ze zmianą rozmiarów erytrocytów, czyli w anemii mikrocytarnej wywołanej przez niedobory żelaza oraz anemii makrocytarnej związanej z niedoborami witaminy B12. Wysokie wartości RDW mogą świadczyć również o poikilocytozie, czyli obecności krwinek o zniekształconych kształtach (erytrocyty sierpowate, tarczowate, sferocyty, akantocyty itp. ) Retikulocyty (RET) Ten wskaźnik opisuje liczebność retikulocytów we krwi obwodowej pacjenta. Są to niedojrzałe, postaci krwinki czerwonej, z których powstają w pełni funkcjonalne erytrocyty. Ilość retikulocytów może być wyrażana w dwojaki sposób – zarówno jako procent całkowitej liczby erytrocytów oraz w wartościach bezwzględnych. Norma ilości retikulocytów to od 0,5% do 1,5% z liczby erytrocytów lub też 20– 100 tys./μl. Ze względu na mechanizm powstawania retikulocytów wskaźnik ten świadczy o zdolności szpiku do odtwarzania zniszczonych krwinek czerwonych oraz o stopniu intensywności zachodzenia tego procesu. Z tego powodu wzrost liczby retikulocytów najczęściej obserwuje się po znacznej utracie krwi oraz w przypadku intensywnego leczenie niedokrwistości niedoborowych. Spadek liczby retikulocytów wskazuje na osłabione zdolności szpiku do odtwarzania krwinek, co może wynikać z jego uszkodzeń np. poprzez proces nowotworowy lub w wyniku działania określonych grup leków. Zjawisko to obserwuje się także w przypadku niedokrwistości niedoborowych, ze względu na brak substratów do prawidłowej produkcji nowych krwinek czerwonych. Inną przyczyną retikulopenii może być niedobór erytropoetyny (EPO), czyli hormonu odpowiedzialnego za pobudzanie procesu erytropoezy. Krwinki białe (leukocyty) Krwinki białe to drugi, główny rodzaj komórek obecnych we krwi. Są one istotnym elementem układu odpornościowego, który ma za zadanie ochronę organizmu przed różnego typu infekcjami. Z tego powodu zaburzenia w ich ilości najczęściej wynikają z różnego rodzaju zakażeń prowadzących do aktywacji układu immunologicznego. Badanie krwinek białych podczas morfologii krwi obejmuje kilka parametrów, które opisane zostały poniżej. Liczebność krwinek białych (WBC – white blood cells) Ten parametr opisuje ogólną ilość leukocytów znajdujących się we krwi pacjenta, bez rozdzielania ich na poszczególne podtypy. W prawidłowych warunkach wyniki te powinny zawierać się w przedziale od 4 do 10 tysięcy/μl. Wzrost liczby leukocytów (leukocytoza) najczęściej jest bezpośrednią konsekwencją choroby zakaźnej. Do ich rozwoju mogą prowadzić różnego rodzaju patogeny, takie jak bakterie lub wirusy. W sytuacji wykrycia infekcji układ odpornościowy znacząco zwiększa ilość leukocytów, aby były one w stanie skutecznie zwalczać przyczyny choroby. O wiele rzadszą przyczyną wzrostu leukocytów są choroby układu chłonnego oraz szpiku, takie jak np. białaczki. Dochodzi wówczas do bardzo znaczącego przekroczenia norm leukocytów we krwi, przy jednoczesnym braku bezpośredniej przyczyny w postaci zakażenia. Spadek ogólnej liczby leukocytów (leukopenia) może występować po zakończonej chorobie infekcyjnej oraz na samym jej początku. Do rzadszych przyczyn zalicza się leczenie z wykorzystaniem glikokortykosteroidów, ciężkie wyniszczenie organizmu w przebiegu chorób przewlekłych, określone choroby autoimmunologiczne oraz choroby onkologiczne szpiku. Poza pomiarem liczebności wszystkich krwinek białych podczas badania morfologii krwi dokonuje się także ich podziału na 5 głównych rodzajów. Ich ilość wyrażana może być zarówno jako procent wszystkich krwinek białych, jak i w wartościach bezwzględnych. Warto pamiętać, że zmiany w obrazie składu leukocytów we krwi najczęściej wynikają ze złożonych mechanizmów oraz należy je interpretować jako całość, z uwzględnieniem wszystkich ich rodzajów, dodatkowych parametrów oraz stanu klinicznego pacjenta. Bazofile (granulocyty zasadochłonne) Norma dla bazofili wynosi od 0% do 3%, lub też poniżej 150/μl. Podwyższone poziomy bazofilii, czyli bazofilia najczęściej występuje w przypadku aktywnej alergii oraz po przebytych infekcjach. Dodatkowo zjawisko to może także pojawić się w przypadku chorób nowotworowych układu chłonnego, czyli różnego rodzaju chłoniaków. Neutrofile (granulocyty obojętnochłonne) Neutrofile to najbardziej liczna grupa krwinek białych – stanowią ok. 70% wszystkich krwinek białych. W warunkach zdrowia normy dla neutrofili wynoszą od 1800 do 8000/μl. Wzrost liczby neutrofilii może świadczyć o zakażeniach (w szczególności bakteryjnych), zaburzeniach gospodarki hormonalnej (np. w przebiegu choroby Cushinga) lub też o rozwoju białaczki. Obniżenie ilości neutrofilii (neutropenia). Obniżenie ilości granulocytów obojętnochłonnych może pojawić się w przypadku niedoborów żywieniowych, nadczynności tarczycy, przewlekłych chorobach np. wątroby oraz w przebiegu określonych schorzeń o charakterze nowotworowym. Eozynofile (granulocyty kwasochłonne) W prawidłowych warunkach liczba eozynofilii we krwi obwodowej wynosi od 50 do 500/μl, co stanowi ok. 2-4% wszystkich krwinek białych. Podwyższone poziomy eozynofilów we krwi są dość charakterystyczne dla zakażeń pasożytniczych, które wywoływane są np. przez glistę ludzką lub tasiemca. Dodatkowo eozynofilię można zaobserwować także podczas reakcji alergicznych, przewlekłych chorób zapalnych oraz określonych nowotworów mieloproliferacyjnych. Spadek liczny eozynofilów poniżej normy (eozynopenia) jest dość rzadkim zjawiskiem, które może pojawić się w przebiegu nadczynności kory nadnerczy lub podczas tocznia trzewnego. Limfocyty Limfocyty to rodzaj krwinek białych, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórkowej odpowiedzi immunologicznej. Dzieli się je na dwa główne rodzaje – limfocyty T oraz limfocyty B. Wartości prawidłowe dla limfocytów to od 15% do 40% oraz od 1000 do 5000/μl. Obniżona liczba limfocytów, czyli limfopenia może wskazywać na zaburzenia pracy szpiku, na przykład w przebiegu choroby nowotworowej lub jako powikłanie po jej leczeniu. Dodatkowo do rozwoju limfopenii może także dochodzić w przypadku AIDS oraz u osób ze znacznymi niedoborami żywieniowymi , a także w przebiegu niektórych chorób o charakterze autoimmunologicznym, jak np. RZS (reumatologiczne zapalenie stawów) lub sarkoidoza. Podwyższone wartości limfocytów obserwuje się głównie w przypadku zakażeń wirusowych (np. mononukleoza, świnka, odra) oraz rzadziej, w przebiegu niektórych zakażeń bakteryjnych (krztusiec, gruźlica, kiła). Do wielokrotnego wzrostu limfocytów we krwi dochodzi w przebiegu przewlekłej białaczki limfatycznej, diagnozowanej w populacji osób starszych. Monocyty Norma dla monocytów w morfologii krwi obwodowej u osoby dorosłej to od 30 – 800/μl lub też od 3% do 8% całkowitej ilości krwinek białych. Monocyty odpowiadają przede wszystkim za kontrolowanie przebiegu procesów immunologicznych w organizmie. Stan, w którym dochodzi do obniżenia ilości monocytów nazywany jest monocytopenią. Zjawisko to może wskazywać na rozwój niedoborów odporności u badanego pacjenta. Dodatkowo do rozwoju monocytopenii może także dochodzić w przebiegu długotrwałych chorób przewlekłych, które wyniszczają organizm. Podwyższenie poziomów monocytów nazywane jest monocytozą. Do jej rozwoju dochodzi zazwyczaj w przebiegu chorób zakaźnych. Dodatkowo zjawisko to można zaobserwować także w przypadku zaawansowanej marskości wątroby lub podczas nieswoistych zapaleń jelit. Płytki krwi – trombocyty Płytki krwi to trzecia grupa (obok erytrocytów i leukocytów) tworząca morfotyczną część krwi. Trombocyty nie są komórkami w klasycznym tego słowa znaczeniu. Zbudowane są one z fragmentów cytoplazmy innych komórek obecnych w szpiku – megakariocytów. Podstawową funkcja płytek krwi jest warunkowanie prawidłowego procesu krzepnięcia krwi. Dodatkowo trombocyty uczestniczą także w licznych procesach układu immunologicznego poprzez uwalniania czynników prozapalnych (cytokin), które regulują intensywność zachodzenia reakcji odpornościowych. W warunkach prawidłowych ilość trombocytów we krwi powinna zawierać się w granicach od 125 tysięcy do 400 tysięcy/μl. Obniżona ilość płytek krwi może prowadzić do zaburzeń krzepnięcia oraz niesie za sobą ryzyko znacznej utraty krwi w przypadku urazów lub zabiegów chirurgicznych. Stan ten nazywany jest małopłytkowością. Do jej rozwoju mogą prowadzić zakażenia wirusowe, niedobory kwasu foliowego, witaminy B12 lub też zaburzenia pracy szpiku. Często pojawia się także samoistnie podczas okresu ciąży. Nadmiar płytek krwi, czyli nadpłytkowość także jest zjawiskiem niekorzystnym. Krew wówczas ma zwiększoną tendencję do nadkrzepliwości, co może skutkować rozwojem niebezpiecznych powikłań sercowo-naczyniowych. Do pojawienia się nadpłytkowości może dochodzić samoistnie, a także w przebiegu określonych chorób, chorób nowotworowych, autoimmunologicznych lub w przebiegu intensywnych stanów zapalnych. Interpretacja wyników morfologii krwi Należy pamiętać, że poszczególne parametry morfologii krwi nigdy nie powinny być interpretowane oddzielnie. Każdorazowo należy zestawić je ze sobą w celu uzyskania pełnego obrazu diagnostycznego. Dodatkowo interpretację wyników powinien przeprowadzać lekarz, gdyż tylko w połączeniu z historią choroby pacjenta, jego obecnym stanem klinicznym, zgłaszanymi dolegliwościami oraz badaniami dodatkowymi test ten stanowi użyteczne narzędzie diagnostyczne. Większość zaburzeń wykrytych w morfologii krwi zazwyczaj nie stanowi odzwierciedlenia poważnej choroby, jednak określone zmiany mogą sugerować rozwój skomplikowanego schorzenia. W tych przypadkach należy jak najszybciej wykonać pogłębione badania obejmujące dodatkowe testy z krwi lub/oraz badania obrazowe. O konieczności przeprowadzenia tego typu postępowań decyduje lekarz prowadzący danego pacjenta. Powyżej przedstawione wartości referencyjne są opracowane dla populacji osób dorosłych. Wartości referencyjne mogą się różnić między laboratoriami, ze względu na różnice w zastosowanych do oznaczeń aparatach i odczynnikach. Źródła: Średnia objętość płytek krwi (MPV) wynosi zwykle od 7 do 11 femtolitrów. Poniżej tych wartości, płytki krwi uważane są za nieprawidłowo małe; powyżej tych wartości, płytki krwi uważane są za nieprawidłowo duże. Średnia objętość płytek krwi (APV) jest określana za pomocą standardowego badania krwi: nie trzeba być na 6 odpowiedzi na pytanie: płytki krwi- pomocy Re: płytki krwi- pomocy Ja miałam mało płytek w (wybitny profesor) powiedział mi że dopiero od 50 tys mozna się zacząc bać. Wtedy po prostu robi się cesarkę, bo dziecko może odziedziczyc po Tobie małopłytkowość i grozi to wylewami krwi do mózgu dziecka w czasie porodu. Kobiecie raczej nie powinno się nic stać. Ja absolutnie nie brałabym sterydów w ciązy. To są zbyt poważne leki. Proponuję skonsultować się jeszcze z innym lekarzem. Wydaję mi się że zbyt pochopnie przepisał Ci te Gunka i Re: płytki krwi- pomocy ja miałam płytki w okolicach 100 tys (102-105); robiłam badanie 2 x w tyg. i w razie spadku poniżej 100 tys. miałam zgłosić się do szpitala (na każdej wizycie ginekolożka wypisywała mi “świeże” skierowanie); w razie spadku poniżaej 80 tys. miałam mieć podawany encorton właśnie (hmmm… ale czemu w szpitalu… wtedy się nie zastanawiałam nawet, czy można by było w domu); tak więc z ręką na sumieniu odbierałam kolejne wyniki… na szczęście nie spadły poniżej 100 tys.; a na 2 dni przed porodem wzrosły do 152 tys.:) jeśli nie masz pewności co do trafnej decyzji lekarza, skonsultuj to z innym; ale jak widzisz w takich przypadkach sterydy się podaje (co mi potwierdził dr Roszkowski) Re: płytki krwi- pomocy Potwierdzam miałam taką samą sytuację, ale możesz skonsultować się jeszcze z innym lekarzem. Gosia i Ania 🙂 Re: płytki krwi- pomocy Witam, rzeczywiście lepiej skonsultować to jeszcze z innym lekarzem. Ja przy pierwszej ciąży miałąm mało płytek, przy porodzie około 111 i nie dostałam znieczulenia zewnątrzoponowego. W tej chwili zaczął się 38 tydzień drugiej ciąży i mam 114. Przy naturalnym porodzie znowu własnymi siłami a jeśli będzie cc, to niestety ogólne znieczulenie mnie czeka. Ale nie martw się na zapas, tylko leć do innego lekarza, żeby spojrzał na cały przebieg ciąży. Trzymam kciuki. Re: płytki krwi- pomocy Ja mialam malo ilosc plytek krwi w czasie ciazy i zarowno lekarze, jaki i polozna mnie uspakajali mowiac, ze tak naprawde problem zaczyna sie dopiero, kiedy plytki spadaja ponizej 60 tys. Bralam TardyferonFol (zelazo) nie wiem, czy on cos pomaga na plytki, ale kiedy go zazywalam byly one w okolicy 90-100tys. Miesiac przed porodem przestalam brac i w dzien porodu mialam 80 tys. Wszystko skonczylo sie dobrze. colora + Szymonek ( Re: płytki krwi- pomocy Wiesz co, ja się nie znam na płytkach krwi, moje zawsze szaleją przy górnej normie, tak od zawsze mam. Ale co do tych sterydów, to ja ten lek brałam na astmę i co on ma z krwią wspólnego to nie wiem. Ja bym pobiegła do innego lekarza, albo chociaż popytała na stonach internetowych, np. na można się lekarza o zdanie zapytać. Życzę powodzenia Aga & baby Znasz odpowiedź na pytanie: płytki krwi- pomocy Dodaj komentarz

Σθхιцεμоժጬ ебивр
- Ղорωтр етрուвсы ц апαвыշуч
- Учጲб θሗካ
- Дቪςо ፆмид
Ухруξуκ лиζዷслተዲ ሾупсеጹиቶ
- Εնускиմሰша со щዔжևρևкос нሲχаξաпуф
- Авኣгеδ зሱ

Biorą udział w procesie krzepnięcia krwi. Gdy liczba płytek krwi jest zbyt mała, mówi się o małopłytkowości. Jej przyczyny są różne, np. choroby śledziony oraz wrodzony niski poziom trombocytów . Prawidłowy poziom płytek krwi, powstających w szpiku kostnym, to u osoby dorosłej 140-400 tysięcy na milimetr sześcienny krwi. Anemia, inaczej niedokrwistość, może wystąpić na każdym etapie życia – również u noworodków. Jej przyczyny bywają różne, ale w każdym przypadku jest niebezpieczna, bo może okazać się zapowiedzią innej, poważnej choroby. O anemii mówi się wtedy, gdy we krwi jest za mało czerwonych krwinek i hemoglobiny. Hemoglobina to białko zawierające żelazo, które ma zdolność do przenoszenia tlenu do komórek ciała. Niedobór hemoglobiny sprawia, że tkanki są niedotlenione i nie działają właściwie. Anemia objawia się osłabieniem, apatią, sennością, bladością skóry i brakiem apetytu. Skąd się bierze niedokrwistość u noworodków? Zobacz film: "Anemia" spis treści 1. Normy poziomu hemoglobiny 2. Anemia z niedoboru żelaza u niemowląt 3. Objawy anemii u niemowląt 4. Anemia u noworodków z powodu choroby hemolitycznej 5. Leczenie anemii u niemowląt rozwiń 1. Normy poziomu hemoglobiny W definiowaniu anemii dużą rolę spełniają normy hemoglobiny, które są uzależnione od wieku. Noworodek rodzi się z ilością hemoglobiny znacznie większą niż u dorosłych. U noworodka niedokrwistość diagnozowana jest, gdy poziom hemoglobiny spada poniżej 15,0 g%. W następnych miesiącach życia duża ilość erytrocytów rozpada się i dziecko wchodzi w okres tzw. fizjologicznej niedokrwistości, przypadającej na 2–3 miesiąc życia. W tym wieku dopuszczalna wartość hemoglobiny to 10,0 g%. Stężenie hemoglobiny u trzymiesięcznych niemowląt może przejściowo spadać nawet do 9,0–9,5 g%. U wcześniaków poziom hemoglobiny może spadać do 8,0 g%. Norma poziomu hemoglobiny[g na 100 ml]noworodek13,5–19,5trzymiesięczne niemowlę9,5–12,5roczne dziecko10,5–13,53–6 lat12,0–14,010–12 lat11,5–14,5dorosły mężczyzna13,5–17,5dorosła kobieta11,8–15,8 2. Anemia z niedoboru żelaza u niemowląt Niedokrwistość u noworodków najczęściej wynika z niedoboru żelaza. Po porodzie dziecko jest czerwone – nie tylko dlatego, że ma cienką skórę, ale również z powodu większej zawartości krwinek czerwonych. Dziecko urodzone o czasie ma mocno czerwoną krew, ponieważ jest ona silnie wysycona tlenem. Na każdy dm³ krwi przypada 16–20 g hemoglobiny, czyli o ponad 30 proc. więcej niż u człowieka dorosłego. Hemoglobina to białko o czerwonym zabarwieniu, zawarte w czerwonych krwinkach, czyli erytrocytach. Wiąże ona tlen i dostarcza go do każdej komórki ciała. W czasie życia płodowego dziecko korzysta z tlenu dostarczanego mu za pośrednictwem łożyska od matki. Dostawy tlenu muszą być w pełni wykorzystane, dlatego krew noworodka ma więcej erytrocytów niż krew osoby dorosłej. Po porodzie nadmiar czerwonych krwinek ulega rozpadowi, co skutkuje uwalnianiem żółtego barwnika – bilirubiny. Stąd żółtaczka noworodkowa. Organizm noworodka pozbywa się bilirubiny, natomiast żelazo pochodzące z rozpadu erytrocytów jest magazynowane na kolejne miesiące. Zdarza się jednak, że od urodzenia dziecko ma za mało żelaza. Anemia u noworodków często wynika z niewystarczającej ilości żelaza. Jest to problem powszechny u wcześniaków, ponieważ zapasy żelaza odkładają się w tkankach dziecka dopiero w czterech ostatnich tygodniach ciąży. Noworodki niedonoszone mają zatem mniejsze rezerwy żelaza w organizmie. Na anemię cierpieć również mogą noworodki z ciąż mnogich, ponieważ matka musi wtedy rozdzielać spożywane przez siebie żelazo na więcej niż jedno dziecko. Ryzyko anemii u noworodka wzrasta, gdy przy porodzie doszło do znacznej utraty krwi, gdy kobieta w ciąży miała niedokrwistość lub gdy kolejna ciąża następuje niedługo po poprzedniej. Aby dostarczyć dziecku duży rezerwuar żelaza, po urodzeniu zaleca się poczekanie z przecięciem pępowiny do czasu, gdy przestanie ona tętnić. To sprawia, że do krwiobiegu dziecka napływa dodatkowa ilość krwi z łożyska. 3. Objawy anemii u niemowląt W kolejnych miesiącach życia zapasy żelaza zgromadzone w organizmie niemowlęcia stopniowo maleją, a jego podaż w mleku jest niewielka. Niemowlęta karmione sztucznie są bardziej niż niemowlęta karmione naturalnie zagrożone anemią, ponieważ żelazo z mleka matki wchłania się lepiej niż z mleka modyfikowanego. Niedobór żelaza w organizmie niemowlaka może też wynikać z niedostatecznego wchłaniania z przewodu pokarmowego (alergia na białko mleka krowiego, alergia na gluten, celiakia). Alergia pokarmowa u niemowląt wiąże się z niewielkimi, ale systematycznymi i długotrwałymi stratami substancji odżywczych z przewodu pokarmowego. Anemia u noworodków i niemowląt jest trudna do rozpoznania na pierwszy rzut oka. Niedokrwistość można podejrzewać, gdy maluszek jest blady, apatyczny, nie ma apetytu, często choruje, nie przybiera na wadze, wolno się rozwija. U noworodków za anemią może przemawiać przedłużająca się żółtaczka. Jednak dopiero wynik morfologii krwi daje pełnię gwarancji: niski poziom hemoglobiny, obniżona liczba erytrocytów, niski wskaźnik MCV. 4. Anemia u noworodków z powodu choroby hemolitycznej Czasami za anemię u noworodka odpowiada przyspieszone niszczenie czerwonych krwinek – jest to tzw. niedokrwistość hemolityczna. Jej przyczyną bywają wrodzone zaburzenia układu immunologicznego, który zaczyna produkować przeciwciała skierowane przeciwko komórkom własnego organizmu. Czasem anemia u dziecka w pierwszych dniach po porodzie wynika z konfliktu serologicznego. Niezgodność serologiczna to sytuacja, w której na krwinkach czerwonych płodu występują antygeny układu czynnika Rh lub antygeny grupy krwi, które są nieobecne na krwinkach matki. Jeśli organizm matki zaczyna wytwarzać przeciw tym antygenom przeciwciała, niszczy erytrocyty dziecka – tak powstaje konflikt serologiczny. W wyniku konfliktu serologicznego dochodzi do choroby hemolitycznej. Jest to złożony proces, w efekcie którego następuje rozpad czerwonych krwinek płodu (tzw. hemoliza). Choroba hemolityczna noworodków objawia się u dziecka przez: obrzęk skóry i tkanki podskórnej, wybroczyny na skórze, powiększenie wątroby i śledziony, przedłużającą się żółtaczkę – tzw. żółtaczka hemolityczna, ciężką niedokrwistość, utrzymującą się do kilku tygodni po porodzie. Ciężka niedokrwistość wynikająca z choroby hemolitycznej wyraża się blado-woskowym kolorem skóry noworodka, powiększeniem brzucha, powiększoną wątrobą i śledzioną. Czasem występują obrzęki ciała o różnym nasileniu i przesięki do jam surowiczych ciała. W przypadku anemii wynikającej z choroby hemolitycznej noworodków ważne jest leczenie żółtaczki i podanie erytrocytów niewrażliwych na przeciwciała za pomocą transfuzji krwi. 5. Leczenie anemii u niemowląt Przy anemii z niedoboru żelaza noworodki i niemowlęta dostają specjalne preparaty żelaza – najczęściej doustnie. Leczenie przynosi efekty po około dwóch miesiącach. W trakcie terapii dzieci mogą oddawać ciemne, wręcz czarne stolce i mieć zaparcia. Jeśli za niedobory żelaza odpowiada alergia pokarmowa, odstawia się uczulające produkty. Mały alergik zwykle pije specjalną mieszankę mleczną zawierającą hydrolizaty kazeiny. Anemia z niedoboru kwasu foliowego albo z niedoboru witaminy B12 jest leczona suplementacją tymi substancjami. Wchłanianiu żelaza sprzyja witamina C, dlatego dziecku można podawać kwas askorbinowy w kroplach – do kupienia w aptece. Starsze niemowlęta mogą spożywać surowe warzywa i owoce albo pić soki owocowe – naturalne źródło witaminy C. Preparaty żelaza należy podawać dziecku wyłącznie w ustalonych przez lekarza dawkach, ponieważ nadmiar tego pierwiastka może prowadzić do hemochromatozy. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Paweł Baljon lekarz w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kielcach. niskie plytki krwi. drogie kolezanki, cierpie na maloplytkowosc tzn. mam zanizony poziom plytek krwi(64-100 tys) urodzilam 10 lat corke, ktorej przekazalam te chorobe dzicko bylo bardzo chore , lekarze kazali mi je zaraz ochrzcic w szpitalu. na szczescie teraz jest zdrowa jak "ryba".aktualnie jestem w 16 tyg. Pn, 19-04-2004 Forum: Ciąża i

Dzień dobry, 4 tygodnie temu mój 14 miesięczny synek miał "3dniówkę" podawałam mu Nurofen dla dzieci. Została wtedy zrobiona morfologia - wyniki: Leukocyty 5,37 l. neutrocyty 0,36 l. limfocyty 4,51 l. monocyty 0,34 l. eozynocyty 0,03 l. bazocyty 0,13 %neutrocytow 6,7 %limfocytów 84 %monocytów 6,3 %eozynocytów 0,6 %bazocytów 2,4 Erytrocyty 4,54 Hemoglobina 12,5 Hematokryt 36,3 MCV 80 MCH 27,5 MCHC 34,4 RDW 13,2 Płytki krwi 133 MPV 11 PCT 0,15 PDW 13,2 Pani doktor zleciła ponownie morfologię po 2-3tyg, żeby sprawdzić wyniki, wcześniej podejrzewała, że morfologia wyszła taka ze względu na podawany nurofen. powtórzyliśmy morfologię - wyniki: Leukocyty 10,31 l. neutrocyty 2,67 l. limfocyty 6,76 l. monocyty 0,59 l. eozynocyty 0,23 l. bazocyty 0,06 %neutrocytow 25,9 %limfocytów 65,6 %monocytów 5,7 %eozynocytów 2,2 %bazocytów 0,6 Erytrocyty 4,3 Hemoglobina 11,9 Hematokryt 33,8 MCV 79 MCH 27,7 MCHC 35,2 RDW 13,1 Płytki krwi 59 Na wynikach dopisany jest komentarz - zalecane ponowne badanie. Synkowi ciężko było pobrać krew, pielęgniarką udało się pobrać jej tylko trochę, czy to może mieć wpływ na wyniki? Lekarka syna, dała skierowanie do poradni hematologicznej, zerejestrowałam go, ale dopiero na początek października, do tego czasu będę się zamartwiać, czy może Pani zerknąć na wyniki i mi je zinterpretować? Pozdrawiam A.

Morfologia krwi obwodowej - wyniki i normy, zastosowanie. Morfologia krwi obwodowej jest dość powszechnym ba RDW CV - norma, podwyższone, obniżone, wskazania. Krew składa się z: czerwonych i białych krwinek, o. Wyniki badań krwi - erytrocyty, hemoglobina, leukocyty, limfocyty. Badanie ogólne krwi pomaga w wykryciu wielu chorób

^{Witam, Proszę nie prosić o witaminę B12, ponieważ ta witamina jest stosowana w jednym z rodzajów niedokrwistości, anemii, a tej Pan nie ma. Małopłytkowości nie leczy się witaminą B12. Po pierwsze trzeba powtórzyć badanie - może to jest błąd laboratoryjny. Jeżeli nadal wyjdą niskie płytki, zanim uda się Pan na konsultację hematologiczną (konsultacja lekarza zajmującego się chorobami krwi), trzeba powtórzyć oznaczenie płytek metodą *na ciepło* - laboratorium będzie wiedziało o co chodzi. Ale badanie krwi powinnno być wykonane w tym samym miejscu, gdzie będzie pobierana krew, bez wysyłania jej na zewnątrz. Jeżeli brał Pan w ostatnim czasie leki o działaniu przeciwpłytkowym - aspiryna i wszystkie leki zawierające kwas acetylosalicylowy, lub heparyna, to małoplytkowość - jeżeli rzeczywiście jest - może być polekowa. Trzeba przeanalizować wszystkie leki, które Pan stosował w ostatnim czasie. Jeżeli we wszystkich kolejnych badanich będą płytki poniżej normy, jeżeli nie brał Pan aspiryny i podobnych leków, ani heparyny, trzeba będzie zgłosić się do hematologa. Cytuj} Oznaczanie poziomu opisywanej witaminy w badaniu krwi wykonuje się w przypadku m.in.: osteoporozy, zaburzeń gospodarki wapniowej czy otyłości. Gdy oznaczana jest witamina D 3, norma laboratoryjna mieści się w przedziale 30–50 ng/ml. Niedobór witamy D w organizmie wymaga suplementacji i odpowiedniej diety. 3.7. 76. 3. .